நன்றி : தினமலர்
Thursday, December 3, 2009
5,000 பேரை பணியில் சேர்க்கிறது விப்ரோ!
முன்னணி ஐடி நிறுவனமான விப்ரோ வரும் (2009-2010) நிதியாண்டில் 5000 புதிய பணியாளர்களை வேலைக்கு அமர்த்த உள்ளது. இதற்காக கல்லூரிகளில் வரும் மே மற்றும் ஜூன் மாதங்களில் கேம்பஸ் இன்டர்வியூ நடத்த முடிவு செய்துள்ளது விப்ரோ. ஏற்கெனவே 8500 பேரை பணியில் நியமிக்கும் வேலை நடந்து கொண்டிருப்பதாகவும், கூடுதலாக மேலும் 5000 பேர் இப்போது தேர்வு செய்யப்பட உள்ளதாகவும் விப்ரோ நிறுவனத்தின் இணை சிஇஓ (ஐடி) கிரிஷ் பரஞ்பே தெரிவித்தார். 'நாங்கள் ஏற்கெனவே உறுதியளித்தபடி, குறிப்பிட்ட அளவு பணியிடங்களை நிரப்பி வருகிறோம். சொன்னபடி இளைஞர்களுக்கு அதிகளவு வாய்ப்புகளை தருகிறோம். அதுமட்டுமல்ல, பொறியியல் கல்லூரிகளில் மட்டும் வேலைக்கு ஆளெடுக்காமல், கலை மற்றும் அறிவியல் கல்லூரிகளிலும் பிஎஸ்ஸி போன்ற படிப்புகளை முடித்த இளைஞர்களுக்கு வாய்ப்பு தருகிறோம். குறிப்பாக அறிவிக்கப்படும் பணியிடங்களுக்கு 60 சதவிகிதம் அனுபவமற்ற புதிய இளைஞர்களுக்கே வாய்ப்புத் தருகிறோம்' என்றார் கிரிஷ் பரஞ்பே. அடுத்த நிதியாண்டில் ஐடி நிறுவனங்களின் வளர்ச்சி சிறப்பாக இருக்கும் என்றும், மேலும் கூடுதலான பணியிடங்கள் உருவாக்கப்படும் என்றும் அவர் கூறினார்.
Labels:
ஐடி துறை,
வேலை வாய்ப்பு
அற்றைத் திங்கள் அந்த நள்ளிரவில்...
{யூனியன் கார்பைடு நிறுவனத்தில் (இப்போது டோவ் கெமிக்கல்ஸ்) துருப்பிடித்துக் கிடக்கும் ஒரு கொள்கலன்.}
1984 டிசம்பர் 2 ம் தேதி இரவு 10 மணி.
மத்தியப் பிரதேச மாநிலம், போபால் நகரில் உள்ள யூனியன் கார்பைட் நிறுவனத்தின் கொள்கலன் 610-ல் தண்ணீர் கலக்கிறது. அந்த டேங்க்கில் இருந்த 42 டன் மீதைல் ஐசோசயனைட், இந்தத் தண்ணீர் பட்டதும் வேதியியல் மாற்றம் அடைகிறது. 200 டிகிரி செல்சியஸ் அளவுக்கு வெப்பம் உயர்கிறது. அழுத்தம் தாங்காமல் கொள்கலனின் பாதுகாப்பு மூடிகள் திறந்து கொள்கின்றன. நள்ளிரவில் விஷவாயு வெளியேறிப் பரவுகிறது...போபால் நகர் முழுவதும்!
அப்போது அந்நகரின் மக்கள் தொகை 5.2 லட்சம். இவர்களில் 2 லட்சம் பேர் சிறுவர்கள். 3000 பேர் கருவுற்ற தாய்மார்கள்.
டிசம்பர் 3-ம் தேதி காலை போபால் நகர மக்கள் அனைவரும் கண்ணெரிச்சல், மூச்சடைப்புடன் கண்விழிக்கின்றனர். அன்றைய ஒரு நாளில் மட்டும் சுமார் 4000 பேர் இறந்தனர் என்று அதிகாரப்பூர்வமாக அறிவிக்கப்பட்டது. உண்மையில், இறந்தவர்களின் எண்ணிக்கை இரு மடங்கு என்று சொல்லப்படுகிறது. அடுத்த 72 மணி நேரத்தில் இறந்தவர்கள் சுமார் 10,000 பேர். இதன் பாதிப்பால் மெல்லச் செத்தவர்கள் 25,000 பேர்.
இன்னமும் சாகாமல் இருக்கும் இரண்டு விஷயங்களில் முதலாவது, போபால் மாவட்ட நீதிமன்றத்தில் நடைபெறும், யூனியன் கார்பைடு நிறுவனத்தின் மீதான வழக்கு ஒன்றுதான். இரண்டாவதாக, யூனியன் கார்பைடு விட்டுச்சென்ற 390 டன் நச்சு வேதிப்பொருள்கள் இன்னமும் போபாலின் நிலத்தடி நீரைக் கெடுத்துக் கொண்டிருக்கிறது.
பராமரிப்பு இல்லாததுதான் விபத்துக்குக் காரணம் என்று தெளிவாக ஆய்வு அறிக்கைகள் குறிப்பிட்டன. பராமரிப்புச் செலவுகளை குறைப்பதற்காக கொள்கலன் 610க்கு அளிக்க வேண்டிய குளிர்பதன வசதியை விலக்கிக் கொள்ளாமல் இருந்திருந்தால் இந்த விபத்தே நடந்திருக்காது என்று ஆய்வு முடிவுகள் தெரிவிக்கப்பட்டன. ஆனாலும் யூனியன் கார்பைடு இதை ஏற்கவில்லை. ஏதோ ஒரு ஊழியரின் சதிவேலை காரணமாக, கொள்கலன் 610-ல் தண்ணீர் கலக்கப்பட்டுள்ளது என்ற வாதத்தை மட்டுமே முன்வைத்தது.
இந்த வாதத்தையும் உப்புசப்பு இல்லாமல் செய்து உண்மை மறைக்கப்பட்டது. 42 டன் மீதைல் ஐசோசயனைடை ஒரே கொள்கலனில் வைத்திருந்தது சட்டப்படிக் குற்றம், இந்த அளவுக்கான மூலப்பொருளை 200 கலன்களில் வைத்திருந்திருக்க வேண்டும் என்று ஆய்வு நடத்திய வல்லுநர் குழு குறைகூறியுள்ளது என்பதை அரசு பெரிதாக நினைக்கவில்லை.
இறந்தவர் குடும்பத்துக்கு ரூ.62 ஆயிரம், பார்வை இழப்பு போன்ற நிரந்தர ஊனமுற்றோருக்கு ரூ.25000 இழப்பீடு வழங்கியதோடு சரி. மொத்தம் ரூ. 1500 கோடி இழப்பீடுகளாக கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. அதாவது, இந்திய அரசு 3 பில்லியன் டாலர் இழப்பீடு கேட்டு வழக்கு தொடுத்தது. ஆனால் கிடைத்ததோ அதில் 15 விழுக்காடுதான்.
இத்தனைப் பேர் மரணத்துக்கு காரணமாக இருந்த யூனியன் கார்பைடு நிறுவனத்தின் தலைமைச் செயல் அலுவலர் வாரன் ஆன்டர்சன் இந்த வழக்கில் முதல் குற்றவாளியாக பதிவு செய்யப்பட்டார். ஆனால் அவர், நீதிமன்ற விசாரணைக்கு அழைக்கப்படும்போதெல்லாம் வருவேன் என்ற உறுதிமொழியுடன் அமெரிக்கா சென்றவர் திரும்ப வரவே இல்லை. நீதிமன்றம் அழைத்தாலும் வரவில்லை. அதன் பிறகே, 17 ஆண்டுகள் கழித்து அவரை மறைந்துவாழும் குற்றவாளியாக அறிவித்து அவரை ஒப்படைக்க வேண்டும் என்று அமெரிக்காவிடம் இந்திய அரசு கேட்டுக் கொண்டது. இந்திய அரசு சொல்லும் காரணங்களுக்காக நாங்கள் எமது குடிமகனை உங்களிடம் ஒப்படைக்க இன்னின்ன சட்டங்கள் இடம் தரவில்லை என்று அமெரிக்கா சொல்லிவிட்டது.
இப்போது யூனியன் கார்பைடு கம்பனி என்றே ஒன்று இல்லை என்று ஆகிவிட்டது. அதாவது அந்த நிறுவனத்தை, ஏற்கெனவே பங்குதாரர் என்று சொல்லிக்கொண்டு, டோவ் கெமிக்கல் நிறுவனம் முழுமையாக வாங்கிவிட்டது. இப்போது யார் மீது வழக்கு தொடுப்பது. கீழே தள்ளியதோடு குழியும் பறித்ததாம் குதிரை என்கிற கதையாக, இந்தியாவில் ஏற்பட்ட வேலையிழப்பு நாள்களுக்கு ரூ.10,000 டாலர் இழப்பீடு வழங்க வேண்டும் என்று வழக்கு போடும் அளவுக்கு தைரியம் வந்துவிட்டது. இந்த டோவ் கெமிக்கல் என்பதே ஒரு பொய்யான ஒன்று என்றும், யூனியன் கார்பைடு நிறுவனத்தை காப்பாற்ற இப்படியான பெயர் மாற்றம் உரிமையாளர் மாற்றம் என்று நடிக்கிறார்கள் என்றும் சொல்லப்படுகிறது.
போபால் நீதிமன்றம் கடந்த ஜூலை மாதம், ஆன்டர்சனைக் கைது செய்வதற்கான புதிய ஆணையைப் பிறப்பித்துள்ளது. மறுபடியும் இந்திய அரசு இதனை அமெரிக்காவுக்குத் தெரிவித்து, அவர்கள் சட்டத்துக்கு பொருந்தி வந்தால், ஆன்டர்சனை அனுப்பி வைப்பார்கள். ஆனால், இப்போது இந்தியா மீது அமெரிக்கா பொழியும் பாசமழையில் இந்த மாதிரியான முகம் சுளிக்க வைக்கும் பிரச்னைகளை முன்வைக்கப்படுமா என்பதும் சந்தேகம்தான்.
சரி, ஆன்டர்சன் ஒப்படைக்கப்பட்டாலும் என்ன நீதி கிடைத்துவிடும்?
"கட்டின புருஷன் சரியில்லாதப்ப, கண்டவனையெல்லாம் குத்தம் சொல்லி என்ன ஆகப்போவது' என்று அழுத பெண்கள் மூக்கைச் சிந்துவதைப் போலத்தான் நாமும் சமாதானம் அடைய வேண்டும் போல. வேறு வழி!
கட்டுரையாளர் : இரா. சோமசுந்தரம்
மத்தியப் பிரதேச மாநிலம், போபால் நகரில் உள்ள யூனியன் கார்பைட் நிறுவனத்தின் கொள்கலன் 610-ல் தண்ணீர் கலக்கிறது. அந்த டேங்க்கில் இருந்த 42 டன் மீதைல் ஐசோசயனைட், இந்தத் தண்ணீர் பட்டதும் வேதியியல் மாற்றம் அடைகிறது. 200 டிகிரி செல்சியஸ் அளவுக்கு வெப்பம் உயர்கிறது. அழுத்தம் தாங்காமல் கொள்கலனின் பாதுகாப்பு மூடிகள் திறந்து கொள்கின்றன. நள்ளிரவில் விஷவாயு வெளியேறிப் பரவுகிறது...போபால் நகர் முழுவதும்!
அப்போது அந்நகரின் மக்கள் தொகை 5.2 லட்சம். இவர்களில் 2 லட்சம் பேர் சிறுவர்கள். 3000 பேர் கருவுற்ற தாய்மார்கள்.
டிசம்பர் 3-ம் தேதி காலை போபால் நகர மக்கள் அனைவரும் கண்ணெரிச்சல், மூச்சடைப்புடன் கண்விழிக்கின்றனர். அன்றைய ஒரு நாளில் மட்டும் சுமார் 4000 பேர் இறந்தனர் என்று அதிகாரப்பூர்வமாக அறிவிக்கப்பட்டது. உண்மையில், இறந்தவர்களின் எண்ணிக்கை இரு மடங்கு என்று சொல்லப்படுகிறது. அடுத்த 72 மணி நேரத்தில் இறந்தவர்கள் சுமார் 10,000 பேர். இதன் பாதிப்பால் மெல்லச் செத்தவர்கள் 25,000 பேர்.
இன்னமும் சாகாமல் இருக்கும் இரண்டு விஷயங்களில் முதலாவது, போபால் மாவட்ட நீதிமன்றத்தில் நடைபெறும், யூனியன் கார்பைடு நிறுவனத்தின் மீதான வழக்கு ஒன்றுதான். இரண்டாவதாக, யூனியன் கார்பைடு விட்டுச்சென்ற 390 டன் நச்சு வேதிப்பொருள்கள் இன்னமும் போபாலின் நிலத்தடி நீரைக் கெடுத்துக் கொண்டிருக்கிறது.
பராமரிப்பு இல்லாததுதான் விபத்துக்குக் காரணம் என்று தெளிவாக ஆய்வு அறிக்கைகள் குறிப்பிட்டன. பராமரிப்புச் செலவுகளை குறைப்பதற்காக கொள்கலன் 610க்கு அளிக்க வேண்டிய குளிர்பதன வசதியை விலக்கிக் கொள்ளாமல் இருந்திருந்தால் இந்த விபத்தே நடந்திருக்காது என்று ஆய்வு முடிவுகள் தெரிவிக்கப்பட்டன. ஆனாலும் யூனியன் கார்பைடு இதை ஏற்கவில்லை. ஏதோ ஒரு ஊழியரின் சதிவேலை காரணமாக, கொள்கலன் 610-ல் தண்ணீர் கலக்கப்பட்டுள்ளது என்ற வாதத்தை மட்டுமே முன்வைத்தது.
இந்த வாதத்தையும் உப்புசப்பு இல்லாமல் செய்து உண்மை மறைக்கப்பட்டது. 42 டன் மீதைல் ஐசோசயனைடை ஒரே கொள்கலனில் வைத்திருந்தது சட்டப்படிக் குற்றம், இந்த அளவுக்கான மூலப்பொருளை 200 கலன்களில் வைத்திருந்திருக்க வேண்டும் என்று ஆய்வு நடத்திய வல்லுநர் குழு குறைகூறியுள்ளது என்பதை அரசு பெரிதாக நினைக்கவில்லை.
இறந்தவர் குடும்பத்துக்கு ரூ.62 ஆயிரம், பார்வை இழப்பு போன்ற நிரந்தர ஊனமுற்றோருக்கு ரூ.25000 இழப்பீடு வழங்கியதோடு சரி. மொத்தம் ரூ. 1500 கோடி இழப்பீடுகளாக கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. அதாவது, இந்திய அரசு 3 பில்லியன் டாலர் இழப்பீடு கேட்டு வழக்கு தொடுத்தது. ஆனால் கிடைத்ததோ அதில் 15 விழுக்காடுதான்.
இத்தனைப் பேர் மரணத்துக்கு காரணமாக இருந்த யூனியன் கார்பைடு நிறுவனத்தின் தலைமைச் செயல் அலுவலர் வாரன் ஆன்டர்சன் இந்த வழக்கில் முதல் குற்றவாளியாக பதிவு செய்யப்பட்டார். ஆனால் அவர், நீதிமன்ற விசாரணைக்கு அழைக்கப்படும்போதெல்லாம் வருவேன் என்ற உறுதிமொழியுடன் அமெரிக்கா சென்றவர் திரும்ப வரவே இல்லை. நீதிமன்றம் அழைத்தாலும் வரவில்லை. அதன் பிறகே, 17 ஆண்டுகள் கழித்து அவரை மறைந்துவாழும் குற்றவாளியாக அறிவித்து அவரை ஒப்படைக்க வேண்டும் என்று அமெரிக்காவிடம் இந்திய அரசு கேட்டுக் கொண்டது. இந்திய அரசு சொல்லும் காரணங்களுக்காக நாங்கள் எமது குடிமகனை உங்களிடம் ஒப்படைக்க இன்னின்ன சட்டங்கள் இடம் தரவில்லை என்று அமெரிக்கா சொல்லிவிட்டது.
இப்போது யூனியன் கார்பைடு கம்பனி என்றே ஒன்று இல்லை என்று ஆகிவிட்டது. அதாவது அந்த நிறுவனத்தை, ஏற்கெனவே பங்குதாரர் என்று சொல்லிக்கொண்டு, டோவ் கெமிக்கல் நிறுவனம் முழுமையாக வாங்கிவிட்டது. இப்போது யார் மீது வழக்கு தொடுப்பது. கீழே தள்ளியதோடு குழியும் பறித்ததாம் குதிரை என்கிற கதையாக, இந்தியாவில் ஏற்பட்ட வேலையிழப்பு நாள்களுக்கு ரூ.10,000 டாலர் இழப்பீடு வழங்க வேண்டும் என்று வழக்கு போடும் அளவுக்கு தைரியம் வந்துவிட்டது. இந்த டோவ் கெமிக்கல் என்பதே ஒரு பொய்யான ஒன்று என்றும், யூனியன் கார்பைடு நிறுவனத்தை காப்பாற்ற இப்படியான பெயர் மாற்றம் உரிமையாளர் மாற்றம் என்று நடிக்கிறார்கள் என்றும் சொல்லப்படுகிறது.
போபால் நீதிமன்றம் கடந்த ஜூலை மாதம், ஆன்டர்சனைக் கைது செய்வதற்கான புதிய ஆணையைப் பிறப்பித்துள்ளது. மறுபடியும் இந்திய அரசு இதனை அமெரிக்காவுக்குத் தெரிவித்து, அவர்கள் சட்டத்துக்கு பொருந்தி வந்தால், ஆன்டர்சனை அனுப்பி வைப்பார்கள். ஆனால், இப்போது இந்தியா மீது அமெரிக்கா பொழியும் பாசமழையில் இந்த மாதிரியான முகம் சுளிக்க வைக்கும் பிரச்னைகளை முன்வைக்கப்படுமா என்பதும் சந்தேகம்தான்.
சரி, ஆன்டர்சன் ஒப்படைக்கப்பட்டாலும் என்ன நீதி கிடைத்துவிடும்?
"கட்டின புருஷன் சரியில்லாதப்ப, கண்டவனையெல்லாம் குத்தம் சொல்லி என்ன ஆகப்போவது' என்று அழுத பெண்கள் மூக்கைச் சிந்துவதைப் போலத்தான் நாமும் சமாதானம் அடைய வேண்டும் போல. வேறு வழி!
கட்டுரையாளர் : இரா. சோமசுந்தரம்
நன்றி : தினமணி
Labels:
அமெரிக்கா,
இந்தியாஅரசு,
கட்டுரை
தேவை சாதனைச் சிந்தனை!
சமீபத்தில் நோபல் பரிசு பெற்றிருக்கும் வெளிநாடு வாழ் இந்திய விஞ்ஞானி முனைவர் ராமகிருஷ்ணன் கூறியிருக்கும் சில கருத்துகள் சிந்தனைக்குரியவை மட்டுமல்ல, பாராட்டுக்கும் உரியவை. லண்டன் கேம்ப்ரிட்ஜ் பல்கலைக் கழகத்தின் எம்.ஆர்.சி. பரிசோதனைச் சாலையில் ஆராய்ச்சியில் ஈடுபட்டிருக்கும் முனைவர் வெ. ராமகிருஷ்ணன் இன்னும் தனது இந்தியத் தொடர்புகளைத் தக்க வைத்துக் கொண்டிருப்பதுடன் இந்தியாவின் வருங்காலம் பற்றிய சிந்தனைகளையும் சுமந்து கொண்டிருப்பது என்பதே நெகிழ வைக்கும் விஷயங்கள்தான்.
வெளிநாட்டில் வாழ்வாதாரங்களைத் தேடிக் கொண்டு விட்டாலே, தனது வளர்ச்சிக்கும் வெற்றிக்கும் காரணமே இந்தியாவிலிருந்து வெளியேறி விட்டதுதான் என்பது, வாழ்வில் வெற்றி பெற்றுவிட்ட வெளிநாடுவாழ் இந்தியர்கள் பலரும் கூறும் குற்றச்சாட்டு. இந்தியாவின் அரசியல் மற்றும் நிர்வாக அமைப்புகள் திறமைக்கு முன்னுரிமை அளிப்பதில்லை என்றும், லஞ்சமும், ஊழலும், சிபாரிசும்தான் வளர்ச்சிக்கு அளவுகோலே தவிர திறமைக்கு இந்தியாவில் இடமில்லை என்றும் பல வெளிநாடுவாழ் இந்தியர்கள் கூறுவதைக் கேட்டிருக்கிறோம். ஆனால், அவர்களில் இருந்து மாறுபட்டு விஞ்ஞானி ராமகிருஷ்ணன் இந்தியாவின் வருங்காலம் பற்றி வெளிப்படுத்தி இருக்கும் நம்பிக்கையூட்டும் தகவல்கள் நமக்கே வியப்பாக இருக்கிறது.
சுதந்திரத்துக்கு முன்பு உலக அரங்கில் புகழ்பெற்ற கணிதமேதை ராமானுஜம், விஞ்ஞானி சி.வி. ராமன் போன்றவர்களைப்போல தற்போது பல மேதைகள் உருவாகாததன் காரணம் பற்றிக் கேட்டபோது, அதற்கு விஞ்ஞானி ராமகிருஷ்ணன் கூறியிருக்கும் பதில் நம்மைச் சிந்திக்க வைக்கிறது. ""கடின உழைப்பும் லட்சிய வெறியும் இருந்தால் உலகம் போற்றும் மேதைகளாகவும், தலைசிறந்த விஞ்ஞானிகளாகவும் உருவாகக்கூடிய திறமைசாலிகள் முன்எப்போதும் இல்லாத அளவுக்கு இப்போது இருந்தாலும், அவர்கள் கணினி, பொறியியல், நிதி நிர்வாகம் போன்ற படிப்புகளுடன் பன்னாட்டு நிறுவனங்களில் சில லட்ச ரூபாய் அல்லது டாலர்கள் சம்பாதிப்பதுடன் திருப்தி அடைந்து விடுவதுதான் இந்தியாவின் துரதிர்ஷ்டம்'' என்று கருத்துத் தெரிவித்திருக்கிறார் அவர்.
மேலும் கூறுகையில், முந்தைய நாள்களைப்போல அல்லாமல் உலக ஆராய்ச்சிகள் அனைத்துமே இணையதளம் மூலம் தெரிந்து கொள்ளும் வசதிகள் இருப்பதால், வெளிநாடுகளுக்குச் செல்லாமல் இந்தியாவில் இருந்தபடியே ஆராய்ச்சிகளைத் தொடர முடியும் என்றும் அவர் தெளிவுபடுத்தி இருக்கிறார். தன்னுடைய துறையிலேயேகூட பிரகாசமான எதிர்காலமுள்ள இளம் இந்திய விஞ்ஞானிகள் பலரின் ஆராய்ச்சிக் கட்டுரைகளை இணைய தளங்களிலும், பல ஆய்வரங்கங்களிலும்தான் பார்த்து வியப்பதாகவும் கூறியிருக்கிறார் விஞ்ஞானி ராமகிருஷ்ணன்.
இந்தியாவின் மிகப்பெரிய குறைபாடு, போதிய ஆராய்ச்சி நிறுவனங்கள் இல்லாமை என்பதை ஒத்துக் கொள்ளும் அவர், எல்லா பல்கலைக்கழகங்களிலும் ஆராய்ச்சி சாலைகளுக்கு முக்கியத்துவம் தரப்பட வேண்டிய அவசியத்தை வலியுறுத்தி இருக்கிறார்.
கடந்த முப்பது ஆண்டுகளாக, மருத்துவம், பொறியியல், நிர்வாக இயல், நிதி நிர்வாகம், தகவல் தொழில் நுட்பம் போன்ற படிப்புகளுக்குப் பெற்றோரும், மாணவர்களும் அரசும் முன்னுரிமை கொடுத்து வருவதன் விளைவு, அடிப்படை விஞ்ஞானப் பிரிவுகளான ரசாயனம், பௌதீகம், விலங்கியல், தாவர இயல் போன்றவைகளும், அவற்றின் சிறப்பு இயல்களும் போதிய வரவேற்பு இல்லாமல் இருக்கின்றன. இதன் தொடர்விளைவாக, பெரிய ஆராய்ச்சியாளர்களும், விஞ்ஞானிகளும் இந்தியாவில் உருவாவது கணிசமாகக் குறைந்துவிட்டிருக்கிறது.
அரசும் சரி, விஞ்ஞான ஆராய்ச்சிகளுக்காகத் தரப்படும் முக்கியத்துவத்தையும், நிதி ஒதுக்கீடையும் படிப்படியாகக் குறைத்து வருகிறது. மேலைநாடுகளின் ஆராய்ச்சிகளை நாம் பயன்படுத்திக் கொண்டால் போதுமானது என்றும், உயர்மட்ட அடிப்படை விஞ்ஞான ஆராய்ச்சிகளுக்காக அரசு நிதியாதாரம் அளிப்பது தேவை இல்லாதது என்றும் ஆட்சியாளர்கள் மத்தியில் ஒரு சிந்தனை ஏற்பட்டிருக்கிறது. ஒருசில தனியார் நிறுவனங்களும், பல்கலைக்கழகங்களும்தான் இன்னும் முனைப்பாக அடிப்படை விஞ்ஞான ஆராய்ச்சிக்கான நிதி உதவிகளை வழங்கி வருகின்றன.
படிப்பு முடிவதற்குள், கல்லூரி வளாகத்திலேயே நேர்முகத் தேர்வு நடந்து வேலை கிடைத்தால் போதும் என்று மாணவர்களும் நினைக்கிறார்கள். பல லட்சம் ரூபாய் கட்டணம் செலவழித்துப் படிக்க வைக்கும் பெற்றோரும் நினைக்கிறார்கள். தங்கள் குழந்தைகள் வசதியாக வாழ்ந்தால் போதும் என்று நினைக்கும் பெற்றோர்கள் அவர்கள் சாதனையாளர்களாக உலக அரங்கில் புகழ் பெற வேண்டும் என்று விரும்புவதாகத் தெரியவில்லை. இதன் விளைவு, முன் எப்போதையும்விடப் புத்திசாலிகளாகவும், திறமைசாலிகளாகவும் நமது இளைஞர்கள் இருந்தும் நாம் சாதனையாளர்களை உருவாக்காமல் இருக்கும் இந்நிலை ஏற்பட்டிருக்கிறது.
அப்துல் கலாம், அமர்த்தியா சென், முனைவர் "வெங்கி' ராமகிருஷ்ணன் போன்ற பல உலக சாதனையாளர்களும் பௌதீகமும், பொருளாதாரமும், ரசாயனமும் படித்தவர்கள்தான் என்பதையும், பணம் சம்பாதிப்பதைவிடக் காலாகாலம் நிலைத்து நிற்கும் சாதனை படைப்பது முக்கியம் என்பதையும் நமது பெற்றோருக்கும், மாணவர்களுக்கும் உணர்த்த வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டிருக்கிறது.
விஞ்ஞான ஆராய்ச்சிகளுக்கு அரசு பெரிய அளவில் தொடர்ந்து நிதி உதவி அளித்து ஊக்கமும் ஆக்கமும் தந்தாக வேண்டும். அடிப்படை விஞ்ஞானத்துக்கு முன்னுரிமை அளிக்கும் விதத்தில் கல்விக் கொள்கையை அமைத்து உயர் ஆராய்ச்சிகளுக்கு ஊக்கமளித்தால் மட்டுமே இது சாத்தியம். நோபல் விஞ்ஞானி ராமகிருஷ்ணன் கூறியிருப்பதைப் போல, உலக அரங்கில் தலைசிறந்த விஞ்ஞானிகளை உருவாக்கும் வாய்ப்பும் வசதியும் இந்தியாவுக்கு இருக்கிறது. அதை நாம் தெரிந்தே உதாசீனப்படுத்துகிறோமே, ஏன்?
நன்றி : தினமணி
வெளிநாட்டில் வாழ்வாதாரங்களைத் தேடிக் கொண்டு விட்டாலே, தனது வளர்ச்சிக்கும் வெற்றிக்கும் காரணமே இந்தியாவிலிருந்து வெளியேறி விட்டதுதான் என்பது, வாழ்வில் வெற்றி பெற்றுவிட்ட வெளிநாடுவாழ் இந்தியர்கள் பலரும் கூறும் குற்றச்சாட்டு. இந்தியாவின் அரசியல் மற்றும் நிர்வாக அமைப்புகள் திறமைக்கு முன்னுரிமை அளிப்பதில்லை என்றும், லஞ்சமும், ஊழலும், சிபாரிசும்தான் வளர்ச்சிக்கு அளவுகோலே தவிர திறமைக்கு இந்தியாவில் இடமில்லை என்றும் பல வெளிநாடுவாழ் இந்தியர்கள் கூறுவதைக் கேட்டிருக்கிறோம். ஆனால், அவர்களில் இருந்து மாறுபட்டு விஞ்ஞானி ராமகிருஷ்ணன் இந்தியாவின் வருங்காலம் பற்றி வெளிப்படுத்தி இருக்கும் நம்பிக்கையூட்டும் தகவல்கள் நமக்கே வியப்பாக இருக்கிறது.
சுதந்திரத்துக்கு முன்பு உலக அரங்கில் புகழ்பெற்ற கணிதமேதை ராமானுஜம், விஞ்ஞானி சி.வி. ராமன் போன்றவர்களைப்போல தற்போது பல மேதைகள் உருவாகாததன் காரணம் பற்றிக் கேட்டபோது, அதற்கு விஞ்ஞானி ராமகிருஷ்ணன் கூறியிருக்கும் பதில் நம்மைச் சிந்திக்க வைக்கிறது. ""கடின உழைப்பும் லட்சிய வெறியும் இருந்தால் உலகம் போற்றும் மேதைகளாகவும், தலைசிறந்த விஞ்ஞானிகளாகவும் உருவாகக்கூடிய திறமைசாலிகள் முன்எப்போதும் இல்லாத அளவுக்கு இப்போது இருந்தாலும், அவர்கள் கணினி, பொறியியல், நிதி நிர்வாகம் போன்ற படிப்புகளுடன் பன்னாட்டு நிறுவனங்களில் சில லட்ச ரூபாய் அல்லது டாலர்கள் சம்பாதிப்பதுடன் திருப்தி அடைந்து விடுவதுதான் இந்தியாவின் துரதிர்ஷ்டம்'' என்று கருத்துத் தெரிவித்திருக்கிறார் அவர்.
மேலும் கூறுகையில், முந்தைய நாள்களைப்போல அல்லாமல் உலக ஆராய்ச்சிகள் அனைத்துமே இணையதளம் மூலம் தெரிந்து கொள்ளும் வசதிகள் இருப்பதால், வெளிநாடுகளுக்குச் செல்லாமல் இந்தியாவில் இருந்தபடியே ஆராய்ச்சிகளைத் தொடர முடியும் என்றும் அவர் தெளிவுபடுத்தி இருக்கிறார். தன்னுடைய துறையிலேயேகூட பிரகாசமான எதிர்காலமுள்ள இளம் இந்திய விஞ்ஞானிகள் பலரின் ஆராய்ச்சிக் கட்டுரைகளை இணைய தளங்களிலும், பல ஆய்வரங்கங்களிலும்தான் பார்த்து வியப்பதாகவும் கூறியிருக்கிறார் விஞ்ஞானி ராமகிருஷ்ணன்.
இந்தியாவின் மிகப்பெரிய குறைபாடு, போதிய ஆராய்ச்சி நிறுவனங்கள் இல்லாமை என்பதை ஒத்துக் கொள்ளும் அவர், எல்லா பல்கலைக்கழகங்களிலும் ஆராய்ச்சி சாலைகளுக்கு முக்கியத்துவம் தரப்பட வேண்டிய அவசியத்தை வலியுறுத்தி இருக்கிறார்.
கடந்த முப்பது ஆண்டுகளாக, மருத்துவம், பொறியியல், நிர்வாக இயல், நிதி நிர்வாகம், தகவல் தொழில் நுட்பம் போன்ற படிப்புகளுக்குப் பெற்றோரும், மாணவர்களும் அரசும் முன்னுரிமை கொடுத்து வருவதன் விளைவு, அடிப்படை விஞ்ஞானப் பிரிவுகளான ரசாயனம், பௌதீகம், விலங்கியல், தாவர இயல் போன்றவைகளும், அவற்றின் சிறப்பு இயல்களும் போதிய வரவேற்பு இல்லாமல் இருக்கின்றன. இதன் தொடர்விளைவாக, பெரிய ஆராய்ச்சியாளர்களும், விஞ்ஞானிகளும் இந்தியாவில் உருவாவது கணிசமாகக் குறைந்துவிட்டிருக்கிறது.
அரசும் சரி, விஞ்ஞான ஆராய்ச்சிகளுக்காகத் தரப்படும் முக்கியத்துவத்தையும், நிதி ஒதுக்கீடையும் படிப்படியாகக் குறைத்து வருகிறது. மேலைநாடுகளின் ஆராய்ச்சிகளை நாம் பயன்படுத்திக் கொண்டால் போதுமானது என்றும், உயர்மட்ட அடிப்படை விஞ்ஞான ஆராய்ச்சிகளுக்காக அரசு நிதியாதாரம் அளிப்பது தேவை இல்லாதது என்றும் ஆட்சியாளர்கள் மத்தியில் ஒரு சிந்தனை ஏற்பட்டிருக்கிறது. ஒருசில தனியார் நிறுவனங்களும், பல்கலைக்கழகங்களும்தான் இன்னும் முனைப்பாக அடிப்படை விஞ்ஞான ஆராய்ச்சிக்கான நிதி உதவிகளை வழங்கி வருகின்றன.
படிப்பு முடிவதற்குள், கல்லூரி வளாகத்திலேயே நேர்முகத் தேர்வு நடந்து வேலை கிடைத்தால் போதும் என்று மாணவர்களும் நினைக்கிறார்கள். பல லட்சம் ரூபாய் கட்டணம் செலவழித்துப் படிக்க வைக்கும் பெற்றோரும் நினைக்கிறார்கள். தங்கள் குழந்தைகள் வசதியாக வாழ்ந்தால் போதும் என்று நினைக்கும் பெற்றோர்கள் அவர்கள் சாதனையாளர்களாக உலக அரங்கில் புகழ் பெற வேண்டும் என்று விரும்புவதாகத் தெரியவில்லை. இதன் விளைவு, முன் எப்போதையும்விடப் புத்திசாலிகளாகவும், திறமைசாலிகளாகவும் நமது இளைஞர்கள் இருந்தும் நாம் சாதனையாளர்களை உருவாக்காமல் இருக்கும் இந்நிலை ஏற்பட்டிருக்கிறது.
அப்துல் கலாம், அமர்த்தியா சென், முனைவர் "வெங்கி' ராமகிருஷ்ணன் போன்ற பல உலக சாதனையாளர்களும் பௌதீகமும், பொருளாதாரமும், ரசாயனமும் படித்தவர்கள்தான் என்பதையும், பணம் சம்பாதிப்பதைவிடக் காலாகாலம் நிலைத்து நிற்கும் சாதனை படைப்பது முக்கியம் என்பதையும் நமது பெற்றோருக்கும், மாணவர்களுக்கும் உணர்த்த வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டிருக்கிறது.
விஞ்ஞான ஆராய்ச்சிகளுக்கு அரசு பெரிய அளவில் தொடர்ந்து நிதி உதவி அளித்து ஊக்கமும் ஆக்கமும் தந்தாக வேண்டும். அடிப்படை விஞ்ஞானத்துக்கு முன்னுரிமை அளிக்கும் விதத்தில் கல்விக் கொள்கையை அமைத்து உயர் ஆராய்ச்சிகளுக்கு ஊக்கமளித்தால் மட்டுமே இது சாத்தியம். நோபல் விஞ்ஞானி ராமகிருஷ்ணன் கூறியிருப்பதைப் போல, உலக அரங்கில் தலைசிறந்த விஞ்ஞானிகளை உருவாக்கும் வாய்ப்பும் வசதியும் இந்தியாவுக்கு இருக்கிறது. அதை நாம் தெரிந்தே உதாசீனப்படுத்துகிறோமே, ஏன்?
நன்றி : தினமணி
துபாய் புயலைத் தாண்டி சந்தை உயர காரணம் என்ன?
துபாய் சோதனைகளால் சந்தை கடந்த வியாழனும், வெள்ளியும் சரிந்தது. பின் எப்படி திங்களன்று ஜம்மென்று மேலே சென்றது என்று பலருக்கு வியப்பாக இருக்கலாம். திங்களன்று இந்தியாவின் மொத்த வளர்ச்சி சதவீதம் பற்றிய தகவல்கள் வெளியாயின. அது, எதிர்பார்ப்புக்கு மேல் நன்றாக இருந்ததால், சந்தைகள் மேலே சென்றன.
செப்., மாத காலாண்டு முடிவில் இந்தியாவின் மொத்த வளர்ச்சி 7.9 சதவீதமானதால், எட்டாவது அதிசயம் என்ற அளவிற்கு பேசப்பட்டது. அது, துபாயின் புயலையும் தாண்டி சந்தையை தூக்கி நிறுத்தியது.
முதல் காலாண்டில் 5.8 சதவீதம், இரண்டாவது காலாண்டில் 6.1 சதவீதம், மூன்றாவது காலாண்டில் 7.9 சதவீதம் என்று சென்று கொண்டிருப்பதால் இந்த ஆண்டு முடிவில் சராசரியாக 7 சதவீதத்தை தொடமுடியும் என்று, மத்திய நிதியமைச்சர் தெரிவித்துள்ளார். திங்களைத் தொடர்ந்து நேற்று முன்தினமும் சந்தை முன்னேற்றத்திலேயே தான் இருந்தது. ரிசர்வ் வங்கி, பணப்புழக்கத்தை கட்டுப்படுத்த சி.ஆர்.ஆர்., சதவீதத்தை கூட்டலாம் (வங்கிகள் ரிசர்வ் வங்கியிடம் வைக்க வேண்டிய பண சதவீதத்தை) அல்லது வட்டி விகிதங்களைக் கூட்டலாம். இது, வங்கிகளிடம் உள்ள உபரிப்பணத்தை குறைக்க உதவும். வங்கி டிபாசிட் பணத்திற்கு, வரும் காலத்தில் சிறிது வட்டி கூடலாம். நேற்று முன்தினம் மும்பை பங்குச் சந்தை 272 புள்ளிகள் மேல் சென்றது.
நேற்றும் சந்தை முதலீட்டாளர்களுக்கு சாதகமாகத்தான் இருந்தது. ஆனால், மதியத்திற்கு மேல், லாபம் அனைத்தையும் இழந்து முடிந்தது. நேற்று இறுதியாக மும்பை பங்குச் சந்தை 28 புள்ளிகள் குறைந்து 17,169 புள்ளிகளுடனும், தேசிய பங்குச் சந்தை எவ்விதமான மாற்றமும் இல்லாமல் 5,123 புள்ளிகளுடனும் முடிந்தது.
அக்டோபர் ஏற்றுமதி: அக்டோபர் ஏற்றுமதி கடந்தாண்டு இதே சமயம் ஏற்றுமதியை விட 6.6 சதவீதம் குறைவாக உள்ளது. வரும் ஜனவரியிலிருந்து ஏற்றுமதி கூடும் வாய்ப்புகள் உள்ளன. பல கம்பெனிகளுக்கு ஏற்றுமதி ஆர்டர்கள் வருவது கூடியுள்ளது.
விவசாயத்துறை வளர்ச்சி? மொத்த வளர்ச்சி பல துறைகளிலும் நன்றாக இருந்தாலும், விவசாயத் துறையில் அவ்வளவு சிறப்பாக இல்லாதது ஒரு குறைதான். அது சரிசெய்யப்பட வேண்டும். இல்லையெனில், அது நீண்டகாலத்தில் இந்தியாவைப் பாதிக்கும். மேலும், உணவுப் பொருட்களின் விலை இன்னும் கூடும் அபாயம் உள்ளது. அது எல்லாவற்றையும் பாதிக்கும், சந்தைகள் உட்பட. பல வெளிநாட்டு கம்பெனிகள், அடுத்த காலாண்டு எப்படி இருக்கும் என்று பார்த்து விட்டு முதலீடு செய்யலாம் என்று தான் நினைக்கின்றன.
'துபாய் வேர்ல்ட்': 'துபாய் வேர்ல்ட்' அரசு கம்பெனியல்ல. தனிக் கம்பெனி என்று துபாய் அரசு அறிக்கை விடுத்துள்ளது. இது எந்த அளவு அவர்களுக்கு சாதகமாக இருக்கும் என்று தெரியவில்லை.
பக்ரீத் விடுமுறை இன்னும் தொடர்வதால், அடுத்த வாரத் துவக்கத்தில் தான் தெளிவான ஒரு நிலை கிடைக்கும்.
துபாய் பங்குச் சந்தைகள்: அனைவருக்கும் மிகுந்த ஆர்வம் இருக்கும் துபாயில் சந்தை எப்படி பரிணமித்தது என்று. செய்திகள் கேட்ட பிறகு சந்தை ஆரம்பித்த முதல் நாளில் துபாய் சந்தை 7 சதவீதமும், அபுதாபி சந்தை 8 சதவீதமும் குறைந்தன. நக்கீல் பாண்ட்கள் தனது மதிப்பில் 50 சதவீதத்திற்கும் மேலாக சமீபத்தில் இழந்திருக்கின்றன. அதாவது, 100 டாலர்களுக்கு அந்த பாண்டை வாங்கியிருந்தால் அதன் விலை தற்போது 50 டாலர்கள் தான் கிடைக்கும். அவ்வளவு குறைந்திருக்கிறது.
வரும் நாட்கள் எப்படி இருக்கும்? துபாய் சோதனைகளையும் தாண்டி சந்தை சாதனை படைத்து வருகிறது. இப்படி சாதனைகள் படைக்க மொத்த வளர்ச்சி தான் முக்கியக் காரணம். துபாயில் இன்னும் பெரிய அளவு சோதனைகள் இல்லாவிடில் சந்தைகள் இதே நிலையிலேயே இருக்கும். பெரிய ஏற்ற, இறக்கங்கள் இருக்காது.
- சேதுராமன் சாத்தப்பன் -
நன்றி : தினமலர்
செப்., மாத காலாண்டு முடிவில் இந்தியாவின் மொத்த வளர்ச்சி 7.9 சதவீதமானதால், எட்டாவது அதிசயம் என்ற அளவிற்கு பேசப்பட்டது. அது, துபாயின் புயலையும் தாண்டி சந்தையை தூக்கி நிறுத்தியது.
முதல் காலாண்டில் 5.8 சதவீதம், இரண்டாவது காலாண்டில் 6.1 சதவீதம், மூன்றாவது காலாண்டில் 7.9 சதவீதம் என்று சென்று கொண்டிருப்பதால் இந்த ஆண்டு முடிவில் சராசரியாக 7 சதவீதத்தை தொடமுடியும் என்று, மத்திய நிதியமைச்சர் தெரிவித்துள்ளார். திங்களைத் தொடர்ந்து நேற்று முன்தினமும் சந்தை முன்னேற்றத்திலேயே தான் இருந்தது. ரிசர்வ் வங்கி, பணப்புழக்கத்தை கட்டுப்படுத்த சி.ஆர்.ஆர்., சதவீதத்தை கூட்டலாம் (வங்கிகள் ரிசர்வ் வங்கியிடம் வைக்க வேண்டிய பண சதவீதத்தை) அல்லது வட்டி விகிதங்களைக் கூட்டலாம். இது, வங்கிகளிடம் உள்ள உபரிப்பணத்தை குறைக்க உதவும். வங்கி டிபாசிட் பணத்திற்கு, வரும் காலத்தில் சிறிது வட்டி கூடலாம். நேற்று முன்தினம் மும்பை பங்குச் சந்தை 272 புள்ளிகள் மேல் சென்றது.
நேற்றும் சந்தை முதலீட்டாளர்களுக்கு சாதகமாகத்தான் இருந்தது. ஆனால், மதியத்திற்கு மேல், லாபம் அனைத்தையும் இழந்து முடிந்தது. நேற்று இறுதியாக மும்பை பங்குச் சந்தை 28 புள்ளிகள் குறைந்து 17,169 புள்ளிகளுடனும், தேசிய பங்குச் சந்தை எவ்விதமான மாற்றமும் இல்லாமல் 5,123 புள்ளிகளுடனும் முடிந்தது.
அக்டோபர் ஏற்றுமதி: அக்டோபர் ஏற்றுமதி கடந்தாண்டு இதே சமயம் ஏற்றுமதியை விட 6.6 சதவீதம் குறைவாக உள்ளது. வரும் ஜனவரியிலிருந்து ஏற்றுமதி கூடும் வாய்ப்புகள் உள்ளன. பல கம்பெனிகளுக்கு ஏற்றுமதி ஆர்டர்கள் வருவது கூடியுள்ளது.
விவசாயத்துறை வளர்ச்சி? மொத்த வளர்ச்சி பல துறைகளிலும் நன்றாக இருந்தாலும், விவசாயத் துறையில் அவ்வளவு சிறப்பாக இல்லாதது ஒரு குறைதான். அது சரிசெய்யப்பட வேண்டும். இல்லையெனில், அது நீண்டகாலத்தில் இந்தியாவைப் பாதிக்கும். மேலும், உணவுப் பொருட்களின் விலை இன்னும் கூடும் அபாயம் உள்ளது. அது எல்லாவற்றையும் பாதிக்கும், சந்தைகள் உட்பட. பல வெளிநாட்டு கம்பெனிகள், அடுத்த காலாண்டு எப்படி இருக்கும் என்று பார்த்து விட்டு முதலீடு செய்யலாம் என்று தான் நினைக்கின்றன.
'துபாய் வேர்ல்ட்': 'துபாய் வேர்ல்ட்' அரசு கம்பெனியல்ல. தனிக் கம்பெனி என்று துபாய் அரசு அறிக்கை விடுத்துள்ளது. இது எந்த அளவு அவர்களுக்கு சாதகமாக இருக்கும் என்று தெரியவில்லை.
பக்ரீத் விடுமுறை இன்னும் தொடர்வதால், அடுத்த வாரத் துவக்கத்தில் தான் தெளிவான ஒரு நிலை கிடைக்கும்.
துபாய் பங்குச் சந்தைகள்: அனைவருக்கும் மிகுந்த ஆர்வம் இருக்கும் துபாயில் சந்தை எப்படி பரிணமித்தது என்று. செய்திகள் கேட்ட பிறகு சந்தை ஆரம்பித்த முதல் நாளில் துபாய் சந்தை 7 சதவீதமும், அபுதாபி சந்தை 8 சதவீதமும் குறைந்தன. நக்கீல் பாண்ட்கள் தனது மதிப்பில் 50 சதவீதத்திற்கும் மேலாக சமீபத்தில் இழந்திருக்கின்றன. அதாவது, 100 டாலர்களுக்கு அந்த பாண்டை வாங்கியிருந்தால் அதன் விலை தற்போது 50 டாலர்கள் தான் கிடைக்கும். அவ்வளவு குறைந்திருக்கிறது.
வரும் நாட்கள் எப்படி இருக்கும்? துபாய் சோதனைகளையும் தாண்டி சந்தை சாதனை படைத்து வருகிறது. இப்படி சாதனைகள் படைக்க மொத்த வளர்ச்சி தான் முக்கியக் காரணம். துபாயில் இன்னும் பெரிய அளவு சோதனைகள் இல்லாவிடில் சந்தைகள் இதே நிலையிலேயே இருக்கும். பெரிய ஏற்ற, இறக்கங்கள் இருக்காது.
- சேதுராமன் சாத்தப்பன் -
நன்றி : தினமலர்
Labels:
பங்கு சந்தை நிலவரம்
Subscribe to:
Posts (Atom)